IT'S A MATCH!
JAAAAAAAAAAAAAA IT’S A MATCH!
Op 31 oktober schreef ik mijn eerste blog over mijn beslissing om te switchen naar het Aupair Australië programma. Het heeft ongeveer 1,5 week geduurd voordat ik mijn profiel had aangepast, alle
documenten verstuurd waren en ik een SmartAupairs acount kreeg.
Het fijne aan het programma in Australië is, dat je tegelijkertijd met meerdere families kan praten.SmartAupairs plaatst families op mijn pagina waarvan zij denken dat het een match kan zijn.
Vanwege het tijdsverschil werd ik steeds ’s ochtends wakker met nieuwe mogelijke matches in mijn profiel en soms al mailtjes van die families. Op het toppunt had ik 9(!) mogelijke matches tegelijk.
Het werd dan ook lastig om te selecteren, ik screende de families op een aantal criteria: de startdatum moest in januari zijn, ze moesten niet meer dan 3 kinderen hebben en ze moesten op een
aantrekkelijke plek aan de oost of zuidkust wonen.Zo hield ik alsnog 3 families over met wie ik een skypegesprek heb ingepland. Het eerste gesprek was met een familie in Melbourne met 2
dochtertjes. Het was een heel leuk gesprek met heel leuke mensen. Het tweede gesprek was met een familie vlakbij Sydney met 3 zonen. Ook dit gesprek was heel erg leuk! Het was een ‘’easygoing’’
gesprek en het klikte goed. Het 3e gesprek zou met een familie in Brisbane met 2 dochtertjes zijn. We hadden een probleempje met de communicatie waardoor ik op de verkeerde tijd op hun
zat te wachten. Jammer maar eigenlijk kwam het mij ook wel goed uit want ik had nu al 2 gezinnen waar ik mezelf zou kunnen zien wonen! Ik besloot het 2e gezin nog een mailtje te sturen,
ik kreeg meteen een reactie dat zij ook erg enthousiast waren en of we een tweede gesprek in konden plannen. Dat tweede gesprek was vanochtend, ik heb nu met alle familieleden gesproken en aan het
einde van het gesprek waren we een match!
De familie bestaat uit vader, moeder en 3 zonen van 11, 9 en 3 jaar oud. De oudste 2 gaan naar school en de jongste gaat 3 dagen per week naar pre-school. Ze wonen in Glenbrook, dit is aan de rand
van The Blue Mountains (prachtig natuurgebied, google maar) en slechts 1 uur vanaf Sydney! De familie heeft een kat en een hond en een prachtig groot zwembad in de tuin. Ik zal eind januari bij hen
starten dus ik kan alles nu gaan voorbereiden!
Leuk is dat het gezin van de broer van moeder, die slechts op 10 minuten afstand woont, ook net een nieuwe Nederlandse aupair hebben aangenomen die in januari gaat starten!
EINDELIJK is het dan nu allemaal toch nog goed gekomen. Ik ben heel blij dat ik de overstap naar Australië heb gemaakt en vind het ook bijzonder hoe snel de matching is gegaan.
Mijn koffer arriveerde overigens 2 dagen na mijn vorige blog.
Everything happens for a reason?
Liefs Nanette
P.s. Wat tof dat jullie mijn blog allemaal lezen, mijn eerste blog is wel 685 keer bekeken!
To switch or not to switch
Lieve allemaal,
Ik zit nog lekker op mijn slaapkamertje bij pap en mam in Nijkerk en toch heb ik besloten om maar vast mijn eerste blog te schrijven. Voornamelijk omdat ik graag mijn verhaal met iedereen wil delen maar geen zin heb om het 136 keer aan iedereen uit te leggen. Ik vind jullie belangstelling heel erg fijn maar op deze manier vertel ik in één keer aan iedereen hetzelfde.
Deze blog zou eigenlijk moeten gaan over reizen en allerlei avonturen maar tot nu toe zijn de enige avonturen die ik beleef gewoon in Nederland. Ik ben net klaar met studeren en ben nu een
21-jarige maatschappelijk werker, ik weet nog niet in welke sector ik wil werken, of ik nog door wil studeren en wat ik dan zou willen studeren. Redenen genoeg om er een tijdje tussenuit te gaan.
Zoals velen van jullie weten ben ik al heel lang bezig met het plan om in Amerika te gaan werken als au-pair voor een jaar. Ik heb dit idee al heel lang en ben in maart 2016 begonnen met de
voorbereidingen hiervoor. Ik heb me aangemeld bij Travelactive en ik kreeg een enorm boekingspakket thuisgestuurd, of ik even allerlei referenties wilde aanleveren, een medische verklaring van een
arts kon regelen, een online profiel kon aanmaken dat bestond uit zo’n 20 stappen, incl. een brief schrijven, foto’s, video’s en allerlei persoonlijke informatie. Echt, de FBI is er niks bij. Maar
goed, ik wilde dit heel graag en dus heb ik mijn best gedaan om alle gevraagde documenten in te leveren. Daarna kon het beginnen: het matchen. Mijn profiel stond nu online bij de Amerikaanse
partnerorganisatie en op deze manier kon ik in contact komen met gezinnen die een au-pair zochten.
De eerste keer dat mijn profiel ‘on view’ gezet werd door een gezin was ik enorm enthousiast en ook wel zenuwachtig, want ineens kwam het heel dichtbij. Ik heb met heel veel verschillende gezinnen
contact gehad, via de mail en via skype. Uiteindelijk bleek het toch steeds geen goede match. Waar het aan lag? Soms leek het mij niks, was ik misschien te kritisch, was er geen klik toen we
skypten, soms had het gezin ineens een andere au-pair aangenomen en soms werd mijn profiel weer vrijgegeven zonder enige toelichting. Mijn plan was om begin oktober te vertrekken naar The States,
dat is dus niet gelukt. Het laatste gezin waar ik veel contact mee had leek voor mij de perfecte match, toen dat na 3 weken communiceren toch ook geen match bleek, verloor ik een beetje de hoop dat
ik nog een goed gezin zou gaan vinden. Ik heb veel contact gehad met de dames van Travelactive en zij hebben mij heel goed geholpen.
Ongeveer een maand geleden besloot ik: ik geef het Amerika-plan nog een maand, als ik dan nog niets heb, stop ik mijn zoektocht en ga ik iets anders bedenken. Inmiddels is deze maand zo goed als
voorbij en heb ik inderdaad nog geen gezin gevonden. Hoe moeilijk ik het ook vind om ‘’op te geven’’, het voelt nu als de juiste beslissing. Ik ben het zo zat om steeds teleurgesteld te worden en
dat mijn leven hier in Nederland on hold staat. Ik ben continu aan het wachten (door het matchingsysteem kan ik zelf geen gezinnen zoeken maar moet ik wachten tot zij mij vinden) en dat is niets
voor mij, ik neem graag het heft in eigen hand en houd erg van plannen maken. Ik merk aan mezelf dat ik het heel moeilijk vind dat ik geen plannen kan maken en dat ik geen idee heb wat ik over 2
maanden waar aan het doen ben. Amerika loopt niet weg en ooit zal ik alsnog een mooie reis door het land gaan maken.
Maar ja, wat nu? Nog steeds ben ik er zeker van dat ik niet aan het werk wil binnen mijn sector op dit moment. Ik ben gaan kijken naar de mogelijkheden en die lijken eindeloos. Ik heb besloten om
alsnog het au-pair avontuur aan te gaan maar dan in…… Australië! De seizoenen in Australië lopen anders dan hier waardoor het schooljaar daar in januari begint. Er is voor mij dan ook veel meer
kans op een goede match in Australië op dit moment dan in Amerika. Daarnaast is Australië een land wat mij altijd gefascineerd heeft maar het stond mij een beetje tegen omdat het lijkt alsof
iedereen op dit moment naar Australië gaat om te reizen. Toch denk ik dat het voor mij een unieke ervaring gaat worden om als au-pair in een Australisch gezin, echt de cultuur in te duiken en om
veel van het land te gaan zien.
Ik heb vandaag contact gehad met Travelactive en we gaan het proces nu in gang zetten. Ik kan veel documenten opnieuw gebruiken dus voor mijn eerdere referenten: no worries.
Ik hoop dus oud&nieuw nog hier in Nederland te vieren en ergens in januari de lange reis naar Australië af te leggen.
Misschien is het wel ‘meant to be’ dat de koffer die ik op 9 september bestelde nog steeds niet geleverd is, misschien was Amerika het nu gewoon niet voor mij.
Via deze site wil ik jullie dus op de hoogte gaan houden van mijn avonturen, als je mij wilt blijven volgen kun je je abonneren.
Liefs, Nanette
P.S. Wist je dat het in januari hoog zomer is in Australië?!
