Lieve allemaal,

Nog 18 nachtjes slapen en dan is het zo ver! Hubert en Thea (mijn werkgevers/bazen/collega's/fosterparents) vroegen mij gister of ik al een vakjeskalender of een lint had waar ik iedere dag een centimeter af mocht knippen. Nou, zo erg is het nog niet maar ik heb voor de gelegenheid eens gekeken hoeveel nachtjes slapen het nog zijn, en dat is minder dan ik dacht!
Zaterdag 28 januari stap ik op het vliegtuig richting Hong Kong en daarna naar Sydney. 22 uur doe ik er over.. Met al het tijdsverschil (10 later in Sydney) ben ik dan op 29 januari om 20.45 geland op Sydney Kingsford Smith.
Het komt nu zo dichtbij! Ik switch continu van ‘waar ben ik in hemelsnaam aan begonnen’ naar ‘kan ik niet morgen alvast gaan?’. Ik vind het heeeeeel spannend maar ik heb er vertrouwen in dat het goed komt en dat het leuk wordt. Oh en ook leuk om te vermelden, mijn ouders hebben afgelopen weekend hun ticket naar Melbourne geboekt! Ze gaan een tijdje reizen langs de oostkust en komen mij dan opzoeken..

In de tijd sinds mijn vorige blog heb ik veel gedaan om alles voor te bereiden. Allereerst heb ik een visum aangevraagd, een tijdrovende en dure grap. Ik was ongeveer een halfuur bezig met het invullen van allerlei formulieren, op het einde moest ik even €300 afrekenen en binnen 5 minuten was mijn visum ‘’granted’’.
Daarna ben ik een ticket gaan boeken, ik heb een enkele vlucht geboekt omdat ik nog niet weet wanneer en vanuit welke plaats ik terug naar Nederland kom. Daarna heb ik een formulier ingediend bij de SVB (sociale verzekeringsbank) met de vraag of ik nog verzekerd moet blijven in Nederland omdat ik voor langere tijd naar het buitenland ga. Ik heb een goede reisverzekering afgesloten, ben cadeautjes voor het gezin gaan kopen, heb online (te) veel zomerkleding besteld, heb een alvast een keertje proefgereden in een auto met automaat, heb een aantal abonnementen opgezegd en heb een nieuwe telefoon gekocht.
Daarnaast ben ik langzaam aan al afscheid aan het nemen van mensen en heb ik een afspraak gemaakt bij de gemeente om mij vlak voor mijn vertrek uit te schrijven in Nijkerk en dus in Nederland.
In de tussentijd heb ik gelukkig veel contact met mijn nieuwe gastgezin in Australië. Het fijne contact bevestigd mijn gevoel dat ik de juiste keuze heb gemaakt voor dit gezin. Daarnaast heb ik geskyped met het meisje dat nu als au-pair in mijn nieuwe gezin werkt en ik heb soms nog contact met haar om haar wat vragen te stellen.

In mijn vorige blog schreef ik over een Nederlands meisje dat ook naar Australië zou gaan en bij familie van mijn gezin zou gaan werken. Ik ben haar toevallig via haar blog die zij ook aan Travelactive heeft gelinkt, tegengekomen! Erg fijn om alvast wat contact te hebben met iemand die hetzelfde gaat doen als ik en ook om in Australië iemand te hebben die in de buurt woont en met wie ik Nederlands kan praten!

Voor de rest ben ik op dit moment veel aan het werk, dat is fijn voor de afleiding maar ik vind het vooral fijn om nog veel tijd door te brengen met die lieve bewoners die mijn hart gestolen hebben in de 4 jaar dat ik nu op het Thomashuis werk. Iedere keer als ik ga werken voelt het een beetje als thuiskomen, ik ben heel dankbaar voor de sfeer die wij met elkaar hebben weten te creëren en blij met mijn lieve, ietwat gekke, collega’s. Op 24 januari houden we een ‘uitzwaaifeestje’ bij mij thuis, ik heb er zin in!

Wat mij nu nog rest is een bezoekje aan de bloedbank voor mijn (voorlopig) laatste bloeddonatie, het opzeggen van mijn telefoonabonnement (ik krijg een Australisch nummer), het opruimen en schoonmaken van mijn kamer, het ophalen van mijn internationaal rijbewijs en natuurlijk mijn koffer inpakken! Gelukkig is mijn mooie nieuwe koffer groot genoeg en mag ik 30kg aan ruimbagage meenemen.

Mijn volgende blog schrijf ik waarschijnlijk vanuit Australië!
Heel veel liefs,
Nanette